- 17 May 2020, 20:37
#3734
Al Malnik röportajı
Michael ile tanismamiz 9 sene önceydi. Benimle bulusmak ve özelliklede Palm Beach‘de olan
evimi gezmek istedigini söylediler.Michael mimarligi seven biriydi ve benim ev varligimi
uzaktan begeniyordu. Michael o siralari da Los Angeles daydi ve bazi isle ilgili planlari
konusmak istedigini dile getirmis. Ve sonunda Brett Ratner` dan , benim 11inci oglum
bildigim kisi, beni aramasini ve benimle bulusmak istedigini söylemis. Ben ilk olarak hayir
demistim cünkü onun bir fani degildim ve onu davet edip bulusmanin bi anlami olmadigini
düsündüm.
Esim Nancy `e söyledigimde o adeta
cehennemi ayaga kaldirdi. „Sen saka
mi yapiyosun? Michael Jackson! Ben
onunla büyüdüm. Onun posterlerini
duvarima asardim. Mecbur onunla
bulusup eve davet ediyosun. Ben
onunla tanismak istiyorum!“ dedi.
Onun gönlü olsun diye Michael’i eve
davet ettim. Ve bu ilk bulusmada biz
güzel bi dostluk bulduk.
Bi onyil icinde Michael gelirdi ve
kalirdi bi zaman icin, bazen
cocuklariyla gelirdi, bazen tek gelirdi.
Bu zamanlar cok degerli zamanlardi.
Michael degisik bi misafirdi cünkü
kendine özel ilgi verilmesini istemez
ve beklemezdi. Kendi odasini
temizlemesini ve kendi yatagini
yapmayi severdi. Ve cocuklarinada
bunlari kendi yapmalarini söylerdi, ve
biz daha da sasirirdik.
Michael cabucak benim oglum Shareef
`le arkadas oldu, Brett Ratner ve Chris
Tucker’le oldugu gibi.
Dördüde bizim evde cok zaman
gecirirlerdi ve cok gülerlerdi. Benim
ücüzlerimde var Michael` in büyük
cocuklari Prince ve Paris yaslarinda . Biz cok tatil yapardik Michael ve ailesiyle, Acapulcoy a
giderdik ve baska aile tatilleri yapardik. Neverland de sevecen hatiralarimiz var. Orda en
önemli bungalow Elizabeth-Taylor-Bungalow‘ uydu ve biz orda kaldik. Ilk gecemizde
Michael Elizabeth Taylor’dan bizi aramasini ve „benim“ Neverland’deki bungalowuma
hosgeldiniz demesini istemis . Cocuklar tabiki sevmisler Neverland`i. Onlar Michael’in
cocuklariyla hayvanat bahcesini gezip ve tren’le sürüyorlardi. Cok sihirli bi zamandi.
Bir senede – Nancy ücüzlerin dogumgünü hazirlamisti - Michael tiyatroya gelmisti. Sadece
bize sürpriz olmamisti – dogumgününe gelen misafirlerimiz icin de öyle olmustu. Herkez
onun Michael Jackson Impersanator oldugunu zanediyordu. Inanmiyorlardi onun gercek
Michael Jackson oldugunu. Düsünüyorumda belkide halen bazi kisiler onun bi impersonator
oldugu zanediyorlar.
Hepimizin cocuklari güzel bi beraberlik/zaman geciriyorlardi. Michael `in cocuklari hele daha
da hoslaniyorlardi bu durumdan. Onlar bizdeyken Nancy veya benle disari cikip rahatca
dolasa biliyorduk. Onlar yüzlerini kapatmak zorunda kalmiyorlardi cündü kimse onlari
taniyamiyordu.
Onlar bizimle olunca normal durumlarla karsilasip tecrübe ediniyorlardi. St. Andrews okulu
ziyaret etmek veya cinamaya gitmek gibi mesela.. Ailemle olunca onlar maskelerini cikarip
gezebiliyorlardi ve kimsenin ilgilerini cekmiyorlardi. Ve Michael`da bunu yapabiliyordu. Biz
onun icin günlük yasayacak seyler planliyorduk , alisveris yapmak gibi. Bir gün bir marketi
kiraladik sirf o siradan insan gibi bildigin alisveris yapabilsin diye.
Michael bizimle rahat olabiliyordu. Bizim evimiz sahilde oldugu icin günes battikdan sonra
onunla beraber sahile giderdik. Ve orda herkez gibi ayaklarini denize sokup gezerdi.
Michael, benim Blanket 1 yasindayken onun manevi babasi olmami istedi.
Blanket’la arkadasligim sinirli cünkü o daha cok kücükdü ve onun yetistirmesine pek
katilamadim. Ama bisey olmus olmali cünkü Michael gercekten beni bir güvence olarak
gördü.
Michael benim Blanket’i kendi cocugum gibi sevdigimi ve büyüteceyimden emin olmak
istedi ve bunu resmi evraklar gösteriyor.
Ben Michaelìn vefatindan sonra ailesiyle görüsmedim. Ben medyaya aliskin degilim, onun
icin de degisik hikayeler orta cikinca ben sok oldum. Biliyordum onun cenazesine gitseydim
medya beni orda skisdiracakti.. Onun icin ailece Michael`a dua ettik ve onu bu dünyadan
ugurladik .Biz Michael ì cok severdik ve sayardik. Ve cocuklari nezaman isterse onlardan da
yardim elimizi eksk etmeyiz.
Michaelìn ne kadar hayret verici bi enerjisi ve yetenegi vardi. O herzaman yeni sarkilar
olustururdu ve sade sesiyle söylerdi. Bir gün pijamalariyla evde dolasip üstünde calistigi
sarkilari söylerdi.
Merdivenleri cikip inerdi cikip inerdi. Ben „napiyosun“ sordugumda : „Iki sarki
olusturuyorum, birini cikarken birini de inerken.“ Bi sarkiyi 5 dakikada yapabiliyodu –
inanilmazdi.
Ben biliyorum bu yeni sarkilarin bazilerini bitirmis ve cekmisti. O geridönüsünü düsünüyordu
– konser turu avrupadan baslayip amerikada bitirmek istiyordu. Ayni zamanda ve ayni anda
üstünde calistigi – bizim evde calistigi- albümlerden piyasaya cikarmak istiyodu.
O bu turu yapmak icin cok heyecanliydi. Cok hazirlikliydi. Arkadaslarimizdan biri Michael’i
görmeye gitmisti - o ölmeden bir, iki gün önce-. „Michael‘ i görmek icin mecbur gelmen
lazim konserlerden önce. O inanilmaz. Onu böyle hic görmedin“ dedi. Ben onu evimde
performans yapinca görmüstüm.
Bizden tasinabilir dancefloor istedi ve tabiki aldik. Onu bu dancefloor üzerinde dans ederken
gördüm ve hayran kaldim. Böyle bisey daha önce görmemistim. Ben onun inanilmaz
oldugunu biliyordum ve o bes sene sonra da halen o ayni derecede etkileyici olmasi güzeldi.
Cok güzeldi o zamanlar. Ama kötü zamanlar da gecirdik. Maddi konularda Michael`a cok
zaman yardimci oldum. Ozaman maddi sorunlarini cözmeyi basarmistik. Bu dönemden sonra
, ben
ona kefil olmam da istenmisti. Michael’i dogru yola getirmek icin elimden geleni yapmistim,
ve hissettimki ailemi düsünerek daha fazla zaman harcamam dogru degildi cünkü artik bu
noktada onun cevresinde yetenekli insanlar vardi. Ve tabiki cografya büyük bi sorun oldu,
cünkü Michael’in isleri aslinda Kalifornia veya New York, veya Avrupa disindaydi. Benim
acikcasi kendimin onun sorunlarina adamak icin zamanim yoktu artik. Michaelì en son
davadan önce görmüstüm ve buna ragmen sonrada cok görüstük. Ozaman cok öfkelidi hayal
kirikligina ugramisti. Bana yemin etti bütün kendisine karsi yapilmis suclamalar dogru
olmadigina ve masum oldugunu. Ve buda kanitlandi zaten.
Michaelìn mirasi daha cok seneler kalacagina inaniyorum. Ve o negatif seyler basinda
dagilacak. Müzik dehasi oldugu icin ve bunu gösterdigi icin daha da saygiyla anilacak.
Bu mirasi bizim oldugumz onyili ve daha gelen cok onyillarca hayatta kalacak. Bizim
cocuklarimiz bugünden cok sonra Michael Jackson u yeniden kefsedecekler . Ve hayret
edecekler onun yaptigi müzigi dinlerken, onun dans tarzini, ve en önemlisi onun ne kadar
karizmatik oldugunu görürken.
Onun ölümü bizim hepimiz icin yasanilmis bi tarih oldu. Ve ne yazikki onun ölümü onun
gercek degerini bize hatirlatti.
Çeviri; LovingMJ
www.mjturkfan.com
Michael ile tanismamiz 9 sene önceydi. Benimle bulusmak ve özelliklede Palm Beach‘de olanevimi gezmek istedigini söylediler.Michael mimarligi seven biriydi ve benim ev varligimi
uzaktan begeniyordu. Michael o siralari da Los Angeles daydi ve bazi isle ilgili planlari
konusmak istedigini dile getirmis. Ve sonunda Brett Ratner` dan , benim 11inci oglum
bildigim kisi, beni aramasini ve benimle bulusmak istedigini söylemis. Ben ilk olarak hayir
demistim cünkü onun bir fani degildim ve onu davet edip bulusmanin bi anlami olmadigini
düsündüm.
Esim Nancy `e söyledigimde o adeta
cehennemi ayaga kaldirdi. „Sen saka
mi yapiyosun? Michael Jackson! Ben
onunla büyüdüm. Onun posterlerini
duvarima asardim. Mecbur onunla
bulusup eve davet ediyosun. Ben
onunla tanismak istiyorum!“ dedi.
Onun gönlü olsun diye Michael’i eve
davet ettim. Ve bu ilk bulusmada biz
güzel bi dostluk bulduk.
Bi onyil icinde Michael gelirdi ve
kalirdi bi zaman icin, bazen
cocuklariyla gelirdi, bazen tek gelirdi.
Bu zamanlar cok degerli zamanlardi.
Michael degisik bi misafirdi cünkü
kendine özel ilgi verilmesini istemez
ve beklemezdi. Kendi odasini
temizlemesini ve kendi yatagini
yapmayi severdi. Ve cocuklarinada
bunlari kendi yapmalarini söylerdi, ve
biz daha da sasirirdik.
Michael cabucak benim oglum Shareef
`le arkadas oldu, Brett Ratner ve Chris
Tucker’le oldugu gibi.
Dördüde bizim evde cok zaman
gecirirlerdi ve cok gülerlerdi. Benim
ücüzlerimde var Michael` in büyük
cocuklari Prince ve Paris yaslarinda . Biz cok tatil yapardik Michael ve ailesiyle, Acapulcoy a
giderdik ve baska aile tatilleri yapardik. Neverland de sevecen hatiralarimiz var. Orda en
önemli bungalow Elizabeth-Taylor-Bungalow‘ uydu ve biz orda kaldik. Ilk gecemizde
Michael Elizabeth Taylor’dan bizi aramasini ve „benim“ Neverland’deki bungalowuma
hosgeldiniz demesini istemis . Cocuklar tabiki sevmisler Neverland`i. Onlar Michael’in
cocuklariyla hayvanat bahcesini gezip ve tren’le sürüyorlardi. Cok sihirli bi zamandi.
Bir senede – Nancy ücüzlerin dogumgünü hazirlamisti - Michael tiyatroya gelmisti. Sadece
bize sürpriz olmamisti – dogumgününe gelen misafirlerimiz icin de öyle olmustu. Herkez
onun Michael Jackson Impersanator oldugunu zanediyordu. Inanmiyorlardi onun gercek
Michael Jackson oldugunu. Düsünüyorumda belkide halen bazi kisiler onun bi impersonator
oldugu zanediyorlar.
Hepimizin cocuklari güzel bi beraberlik/zaman geciriyorlardi. Michael `in cocuklari hele daha
da hoslaniyorlardi bu durumdan. Onlar bizdeyken Nancy veya benle disari cikip rahatca
dolasa biliyorduk. Onlar yüzlerini kapatmak zorunda kalmiyorlardi cündü kimse onlari
taniyamiyordu.
Onlar bizimle olunca normal durumlarla karsilasip tecrübe ediniyorlardi. St. Andrews okulu
ziyaret etmek veya cinamaya gitmek gibi mesela.. Ailemle olunca onlar maskelerini cikarip
gezebiliyorlardi ve kimsenin ilgilerini cekmiyorlardi. Ve Michael`da bunu yapabiliyordu. Biz
onun icin günlük yasayacak seyler planliyorduk , alisveris yapmak gibi. Bir gün bir marketi
kiraladik sirf o siradan insan gibi bildigin alisveris yapabilsin diye.
Michael bizimle rahat olabiliyordu. Bizim evimiz sahilde oldugu icin günes battikdan sonra
onunla beraber sahile giderdik. Ve orda herkez gibi ayaklarini denize sokup gezerdi.
Michael, benim Blanket 1 yasindayken onun manevi babasi olmami istedi.
Blanket’la arkadasligim sinirli cünkü o daha cok kücükdü ve onun yetistirmesine pek
katilamadim. Ama bisey olmus olmali cünkü Michael gercekten beni bir güvence olarak
gördü.
Michael benim Blanket’i kendi cocugum gibi sevdigimi ve büyüteceyimden emin olmak
istedi ve bunu resmi evraklar gösteriyor.
Ben Michaelìn vefatindan sonra ailesiyle görüsmedim. Ben medyaya aliskin degilim, onun
icin de degisik hikayeler orta cikinca ben sok oldum. Biliyordum onun cenazesine gitseydim
medya beni orda skisdiracakti.. Onun icin ailece Michael`a dua ettik ve onu bu dünyadan
ugurladik .Biz Michael ì cok severdik ve sayardik. Ve cocuklari nezaman isterse onlardan da
yardim elimizi eksk etmeyiz.
Michaelìn ne kadar hayret verici bi enerjisi ve yetenegi vardi. O herzaman yeni sarkilar
olustururdu ve sade sesiyle söylerdi. Bir gün pijamalariyla evde dolasip üstünde calistigi
sarkilari söylerdi.
Merdivenleri cikip inerdi cikip inerdi. Ben „napiyosun“ sordugumda : „Iki sarki
olusturuyorum, birini cikarken birini de inerken.“ Bi sarkiyi 5 dakikada yapabiliyodu –
inanilmazdi.
Ben biliyorum bu yeni sarkilarin bazilerini bitirmis ve cekmisti. O geridönüsünü düsünüyordu
– konser turu avrupadan baslayip amerikada bitirmek istiyordu. Ayni zamanda ve ayni anda
üstünde calistigi – bizim evde calistigi- albümlerden piyasaya cikarmak istiyodu.
O bu turu yapmak icin cok heyecanliydi. Cok hazirlikliydi. Arkadaslarimizdan biri Michael’i
görmeye gitmisti - o ölmeden bir, iki gün önce-. „Michael‘ i görmek icin mecbur gelmen
lazim konserlerden önce. O inanilmaz. Onu böyle hic görmedin“ dedi. Ben onu evimde
performans yapinca görmüstüm.
Bizden tasinabilir dancefloor istedi ve tabiki aldik. Onu bu dancefloor üzerinde dans ederken
gördüm ve hayran kaldim. Böyle bisey daha önce görmemistim. Ben onun inanilmaz
oldugunu biliyordum ve o bes sene sonra da halen o ayni derecede etkileyici olmasi güzeldi.
Cok güzeldi o zamanlar. Ama kötü zamanlar da gecirdik. Maddi konularda Michael`a cok
zaman yardimci oldum. Ozaman maddi sorunlarini cözmeyi basarmistik. Bu dönemden sonra
, ben
ona kefil olmam da istenmisti. Michael’i dogru yola getirmek icin elimden geleni yapmistim,
ve hissettimki ailemi düsünerek daha fazla zaman harcamam dogru degildi cünkü artik bu
noktada onun cevresinde yetenekli insanlar vardi. Ve tabiki cografya büyük bi sorun oldu,
cünkü Michael’in isleri aslinda Kalifornia veya New York, veya Avrupa disindaydi. Benim
acikcasi kendimin onun sorunlarina adamak icin zamanim yoktu artik. Michaelì en son
davadan önce görmüstüm ve buna ragmen sonrada cok görüstük. Ozaman cok öfkelidi hayal
kirikligina ugramisti. Bana yemin etti bütün kendisine karsi yapilmis suclamalar dogru
olmadigina ve masum oldugunu. Ve buda kanitlandi zaten.
Michaelìn mirasi daha cok seneler kalacagina inaniyorum. Ve o negatif seyler basinda
dagilacak. Müzik dehasi oldugu icin ve bunu gösterdigi icin daha da saygiyla anilacak.
Bu mirasi bizim oldugumz onyili ve daha gelen cok onyillarca hayatta kalacak. Bizim
cocuklarimiz bugünden cok sonra Michael Jackson u yeniden kefsedecekler . Ve hayret
edecekler onun yaptigi müzigi dinlerken, onun dans tarzini, ve en önemlisi onun ne kadar
karizmatik oldugunu görürken.
Onun ölümü bizim hepimiz icin yasanilmis bi tarih oldu. Ve ne yazikki onun ölümü onun
gercek degerini bize hatirlatti.
Çeviri; LovingMJ
www.mjturkfan.com
